Βελονισμός & επιστημονικές αποδείξεις

ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ & ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Η εικόνα του εγκεφάλου ενός ανθρώπου πάσχοντα από επώδυνο νόσημα ή που συναινετικά υποβάλλεται σε ένα οδυνηρό ερέθισμα και θεραπεύεται με βελονισμό, δείχνει με την βοήθεια των απεικονιστικών εικόνων της σύγχρονης ιατρικής ότι η εισαγωγή της βελόνας ενεργοποιεί ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου και ταυτόχρονα απενεργοποιεί άλλες περιοχές.
Ενεργοποιεί τη λεγόμενη «καθοδική πορεία» του ελέγχου του πόνου που ξεκινώντας από την περιοχή Rafe Magnus (μια περιοχή του εγκεφαλικού στελέχους, όπου οι νευρώνες παράγουν σεροτονίνη), φθάνει στο νωτιαίο μυελό δηλαδή στην περιοχή διαβίβασης του πόνου.
Ταυτόχρονα απενεργοποιεί τις συναισθηματικές περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην επεξεργασία του πόνου.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας αποτελεσματικός έλεγχος του πόνου.
Η σεροτονίνη δεν είναι το μόνο χημικό μόριο που εμπλέκεται. Από δεκαετίες, υπάρχει ακριβής τεκμηρίωση της ικανότητας του βελονισμού να προκαλεί την απελευθέρωση οπιοειδών και πρόσφατα εντάχθηκαν και άλλα νεύρο-ενεργά μόρια, όπως η νορεπινεφρίνη, η σωματοστατίνη, και η νευροτενσίνη.
Δίπλα στο ορμόνες και τους νευροδιαβιβαστές, συμμετέχουν επίσης και τα μόρια του ανοσοποιητικού συστήματος.

Μια ιαπωνική εργασία έχει δείξει ότι η χρήση ορισμένων διάσημων σημείων βελονισμού διεγείρει την απελευθέρωση ορισμένων βασικών κυτοκινών, όπως η ιντερφερόνη-γ και ιντερλευκίνης-4 ενεργοποίηση που προσδιορίζει ένα ισορροπημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Με άλλα λόγια, η αρχαία κινεζική ιατρική συμπεριλαμβάνει στην θεραπευτική της δύναμη όλο το ανθρώπινο νευροορμονικό δίκτυο λειτουργίας.