Άγχος: αναστέλλει την φυσιολογική ανάπτυξη του ανθρώπου

ΑΓΧΟΣ: ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Το άγχος δεν αδειάζει το αύριο από τις λύπες του, αλλά αδειάζει το σήμερα από τη δύναμή του.
Charles Haddon Spurgeon

 

Πηγή των δεινών του ανθρώπου, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, είναι για τους επιστήμονες το stress, το οποίο φαίνεται να αναστέλλει ακόμη και τη φυσιολογική ανάπτυξή του!
Επηρεάζει την ανθρώπινη ζωή, από τη στιγμή της δημιουργίας (κύηση) μέχρι το τέλος της, ενώ ενοχοποιείται από τους επιστήμονες για όλες τις μη μεταδοτικές ασθένειες.
«Σήμερα η επιστήμη είναι σε θέση να αποδείξει ότι το stress επιδρά καθοριστικά την ανθρώπινη ζωή και στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης έχει χτυπήσει κόκκινο», ανέφερε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργος Χρούσος, μιλώντας σε διάλεξη του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος με θέμα: «Στρες στον καιρό της κρίσης».
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Χρούσος, έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέχρι και πέντε χρόνων σε στρεσογόνο περιβάλλον είχαν μη φυσιολογική ανάπτυξη.
Σε αυτό συνηγορεί και μεγάλη αμερικανική έρευνα στην οποία φαίνεται ότι το 80% των φυλακισμένων είχε γεννηθεί και μεγαλώσει σε δυσμενές περιβάλλον.

ΑΓΧΟΣ - ΑΙΤΙΕΣ - ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ - ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το άγχος είναι το συναίσθημα δυσφορίας που έχουμε όταν αντιμετωπίζουμε ανεπιτυχώς μια στρεσογόνα κατάσταση.

Για την αντιμετώπιση του συναισθήματος αυτού ο ανθρώπινος οργανισμός επιστρατεύει το σύστημα του stress, το οποίο τον βοηθά να ανταποκριθεί στα στρεσογόνα ερεθίσματα και να επαναφέρει την υγιή ομοιόσταση (μια ισορροπημένη κατάσταση).
Το σύστημα του stress παίζει τεράστιο ρόλο στην επιβίωση του ατόμου. Είναι αυτό που επέτρεψε στον άνθρωπο να προσαρμόζεται κάτω από στρεσογόνες επιλεκτικές πιέσεις κατά την εξέλιξη και να αλλάζει γενετικά.
Το σύγχρονο stress του δυτικού ανεπτυγμένου κόσμου είναι περισσότερο ψυχοκοινωνικής και λιγότερο σωματικής φύσης.
«Το σύστημα του stress είναι ένα σύστημα συναγερμού το οποίο είναι φτιαγμένο για να αντιμετωπίζει οξύ και βραχυπρόθεσμο stress που διαρκεί ώρες ή, το πολύ, μέρες. Όταν η κατάσταση stress αρχίζει και διαρκεί εβδομάδες έως χρόνια, τότε επηρεάζει και τον εγκέφαλο και το σώμα. Όταν δηλαδή, το stress μετατρέπεται από οξύ σε χρόνιο, τότε κυρίως γίνεται νοσογόνο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ Χρούσος.

Πολλές είναι οι αιτίες που ενοχοποιούνται από τους επιστήμονες για την εμφάνιση του stress. Οι κυριότερες είναι:

 

  • καθημερινές δυσκολίες,
  • μεταβολές στην επαγγελματική (ανεργία) και προσωπική ζωή (διαζύγιο, απώλεια συντρόφου),
  • κοινωνικοοικονομική ανισότητα,
  • χρόνιες ασθένειες,
  • φτώχεια,
  • εθισμός (ναρκωτικά, ποτό, κ.λπ.),
  • φυσικές καταστροφές (σεισμοί, πλημύρες, κ.λπ.),
  • κατάθλιψη,
  • έλλειψη ύπνου,
  • μοναξιά,
  • jet-lag.

 

Όπως εξήγησε ο διακεκριμένος καθηγητής, το σύστημα του stress είναι σε αντίδραση με βασικούς ενδοκρινολογικούς άξονες, όπως της αναπαραγωγής, της αύξησης, του μεταβολισμού και του θυρεοειδούς αδένα. Παράλληλα, το σύστημα του stress επιδρά στο ανοσοποιητικό και στο γαστρεντερικό σύστημα.
Όταν διεγείρεται το σύστημα του stress, ο οργανισμός δεν μπορεί να δαπανήσει ενέργεια ούτε στο σεξ ούτε στην αύξηση (ανάπτυξη), ενώ προσπαθεί να περιορίσει τις ενεργειακές δαπάνες από αυξημένες καύσεις και συνεπώς έχουμε καταστολή αυτών των συστημάτων. Το stress αφαιρεί ενέργεια από όλα τα συστήματα του οργανισμού που δεν έχουν σκοπό την άμεση επιβίωση του ατόμου. Τα παιδιά με σοβαρή αγχωτική νόσο –αποτέλεσμα του χρόνιου άγχους– δεν ψηλώνουν κανονικά ή μπορεί να γίνουν παχύσαρκα.
Σε όλες τις σύγχρονες παθήσεις, όπως είναι η παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο, η αρτηριακή υπέρταση, οι αλλεργικές και αυτοάνοσες φλεγμονώδεις παθήσεις, τα χρόνια σύνδρομα πόνου και κόπωσης, καθώς και οι καταστάσεις άγχους και κατάθλιψης, το σύστημα του stress παίζει κεντρικό παθογενετικό ρόλο.

Τα βασικά συμπτώματα που εμφανίζει το οξύ stress είναι:

άσθμα, δερματικές παθήσεις (κνίδωση κ.λπ.), ημικρανίες, πονοκέφαλος, γαστρεντερολογικός πόνος, αρτηριακή υπέρταση, καρδιακές αρρυθμίες, ψυχοσωματικά επεισόδια.

Οι συνέπειες του χρόνιου stress είναι σοβαρές και πολλές. Συγκεκριμένα προκαλεί:

άγχος, κατάθλιψη, εξάρτηση, αντικοινωνική συμπεριφορά, ψυχοσωματικές ασθένειες, κούραση, πόνο, απώλεια βάρους, μη φυσιολογική ανάπτυξη, παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο, φλεγμονές, δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, οστεοπόρωση, πρόωρη γήρανση όλων των ευάλωτων ανθρώπινων οργάνων, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου και του δέρματος, εξασθενεί τον οργανισμό και τον κάνει ευάλωτο σε ορισμένες μολύνσεις και καρκίνους, «βοηθά» όλες τις χρόνιες μη μεταδοτικές ασθένειες.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ 

Η βοήθεια του ειδικού επιστήμονα (ψυχιάτρου-ψυχολόγου) είναι αναγκαία ώστε μαζί με φαρμακευτική αγωγή να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα έγκαιρα.
Ωστόσο, ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να βοηθήσει τον εαυτόν του με:

σωστή διατροφή και άσκηση, σταθερό ωράριο διατροφής, εργασίας και ύπνου, πνευματική άσκηση, αναζητώντας την υγιή ευχαρίστηση και κυρίως αποκτώντας νόημα ζωής.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕΤΟΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ

Έρευνα  του Πανεπιστημίου Georgetown εξηγεί την αίσθηση ευεξίας που βιώνεται μετά από κάθε συνεδρία βελονισμού λόγω της σημαντικής μείωσης των ορμονών που σχετίζονται με το χρόνιο στρες. 

ΠΗΓΗ: http://www.univadis.gr/