Οφθαλμολογικές παθήσεις & Κινέζικη ιατρική

ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ & ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ:

Η καλή όραση εξαρτάται από την πρόληψη, ξεκινώντας από την προσχολική ηλικία

Ο καθηγητής Ρούπερτ Μπερν του βρετανικού Πανεπιστημίου Άνγκλια Ράσκιν, σε μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό LancetGlobalHealth αναφέρει ότι η μερική ή ολική απώλεια της όρασης άφορα περίπου 135 εκατομμύρια και 45 εκατομμύρια άτομα, αντίστοιχα σε όλο τον κόσμο. Αν και από το 1990 έως το 2015 παρατηρήθηκε μια ήπια μείωση του ποσοστού των ατόμων με μέτρια έως σοβαρή απώλεια όρασης λόγω της βελτιωμένης προσβασιμότητας των ασθενών σε οφθαλμολογικές υπηρεσίες ο απόλυτος αριθμός θα αυξηθεί καθώς αυξάνεται το όριο ζωής.

Στον ασθενή με προβλήματα όρασης, λόγω των πολλών ψυχοκοινωνικών προβλημάτων που δημιουργούνται ειδικά στην μέση και τρίτη ηλικία, από την απώλεια της αίσθησης της φυσικής ακεραιότητας, την απουσία της πραγματικής επαφής με το περιβάλλον όπως η εναλλαγή φως – σκοτάδι, της περιορισμένης κινητικότητας, ή της κατάρρευσης της επαγγελματικής σταδιοδρομίας, έχουν συνέπεια την εμφάνιση παραίτησης για την ζωή σε κάθε κοινωνικό επαγγελματικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Ο βελονισμός δρώντας μέσω της τροποποίησης  των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου του ασθενή, μπορεί να συμβάλλει όχι μόνο στην καλυτέρευση του ψυχισμού του, άλλα και σε μια σημαντική βελτίωση της οπτικής του ικανότητας αντιμετωπίζοντας θετικότερα τα προβλήματα όρασης.

Επίσης η απώλειας της όρασης στα παιδιά έχει γνωστικές και γλωσσικές αναπηρίες και ο συνδυασμός ψυχολογικής υποστήριξης με την δράση του βελονισμού θα δημιουργήσει αντισταθμιστικές αντιδράσεις, ανεξαρτησία και αυτόνομη διαβίωση.

ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Η Κινέζικη ιατρική διαθέτει ένα πλήρες φιλοσοφικό υπόβαθρο σύμφωνα με το οποίο το σώμα μας (μικρόκοσμος) βελτιώνει την υγειά του με μηχανισμούς οι οποίοι απλά αντιγράφουν τον φυσικό μακρόκοσμο.

Αυτή η αρχή της Κινέζικης ιατρικής, ερευνάται πλέον και είναι στόχος της σύγχρονης φυσικής επιστήμης, η οποία προσπαθεί να ανακάλυψη και να διατυπώσει με επιστημονικούς όρους την βαθιά σύνδεση ανάμεσα στο άπειρα μεγάλο και στο απειροελάχιστα μικρό. Από το 1997, χρησιμοποιείται ο όρος "Βιομιμητική" (Biomimicry or Biomimetics) ο οποίος έγινε δημοφιλής με την επιστήμονα Janine Benyus στο βιβλίο της Biomimicry: Innovation Inspired by Nature και υποδηλώνει την αντιγραφή των μηχανισμών της φύσης (μακρόκοσμος) για το όφελος του ανθρώπου (μικρόκοσμος).

Εξετάζουμε προληπτικά τα μάτια μας όχι μόνο για αμιγώς οφθαλμιατρικά προβλήματα που πολλές φορές σε αρχικά στάδια δεν δίνουν συμπτώματα, άλλα και και για την έγκαιρη διάγνωση ενός μεγάλου αριθμού συστηματικών χρόνιων παθήσεων όπως:

• αρτηριακή υπέρταση,
• σακχαρώδης διαβήτης: σύμφωνα με τον καθηγητή Οφθαλμολογίας στο Anglia Ruskin University, Rupert Bourne που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Eye" ο σακχ. διαβήτης διπλασιάζει τον κίνδυνο να εμφανίσει ο ασθενής καταρράκτη και αυτός ο κίνδυνος είναι 6 φορές υψηλότερος αν ένας διαβητικός έχει μια διαβητική νόσο του αμφιβληστροειδούς που ονομάζεται διαβητική ωοθυλακίτιδα,
• υπερχολιστεριναιμία, που εντοπίζει ο οφθαλμίατρος με προσεκτική εξέταση ρουτίνας.

Η προσέγγιση των οφθαλμικών παθήσεων με την Κινέζικη ιατρική – βελονισμό, ξεκινά με την διάγνωση του θεράποντα οφθαλμιάτρου και φυσικά από την συνέχιση της όποιας φαρμακευτικής ή χειρουργικής αγωγής έχει συστηθεί από τον θεράποντα ιατρό του.

Ο βελονισμός έχει πάντα συμπληρωματική δράση, σε συγκεκριμένες εκφυλιστικές οφθαλμιατρικές παθήσεις και ταυτόχρονα ενισχύει την δράσης της ληφθείσας φαρμακευτικής αγωγής.

Ο βελονισμός δεν προορίζεται να υποκαταστήσει την οφθαλμιατρική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση από τον θεράποντα ιατρό.
Η οφθαλμολογία μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είναι ίσως η μοναδική ιατρική ειδικότητα που επωφελείται δραματικά από τις καταιγιστικές τεχνολογικές εξελίξεις, δυστυχώς όμως, πολύ περισσότερο σε επίπεδο διάγνωσης αγγίζοντας το ποσοστό του 95%, ενώ το ποσοστό της θεραπείας είναι ακόμα πενιχρό.

Αυτό το μικρό ποσοστό θεραπευτικής αντιμετώπισης σε σχέση με το ποσοστό διάγνωσης, ωθεί τους ασθενείς ανίατων οφθαλμιατρικών παθήσεων, να αναζητήσουν βελτίωση στην Κινέζικη ιατρική (Βελονισμό).
Παρά την αδυναμία να εξηγηθεί με σύγχρονους επιστημονικούς όρους η θεραπευτική δύναμη του βελονισμού, η αποτελεσματικότητα χιλιάδων περιστατικών σε όλο τον κόσμο δείχνει ότι αυτή η μέθοδος μπορεί να είναι επιτυχής στην βελτίωση αυτών των ασθενών.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ - ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ 

Ο βελονισμός για τις οφθαλμιατρικές παθήσεις ξεκινά το 1600 π. Χ. στην Κίνα όπου περιγράφονται 30 διαφορετικές ασθένειες στην περι-οφθαλμική περιοχή, ενώ στην δύση μόλις το 1851 με την ανακάλυψη του οφθαλμοσκοπίου από τον Χέρμαν φον Χέλμχολτς(1821-1894) και την βελτίωση του από τον Έλληνα Ανδρέα Αναγνωστάκη (1826 - 1897), ετέθησαν οι βάσεις της σύγχρονης Οφθαλμολογίας. Στο οφθαλμοσκόπιο λοιπόν οφείλεται η διάδοση της διαγνωστικής αυτής μεθόδου στα μέσα του 19ου αιώνα και είναι αυτή η τεχνολογία που οδήγησε την Οφθαλμολογία στην πιο εξελιγμένη ειδικότητα της ιατρικής.