ΕΥΕΞΙΑ & ΤΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ
Coaching Υγείας, Ευεξίας, Άσκησης και Μακροβιότητας:
Πιστοποιητικό επιμόρφωσης από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε στο καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946) η υγεία είναι
«η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας»
Αλλά τι είναι η ευεξία και γιατί πρέπει να είναι ο πιο σημαντικός στόχος της ζωή μας;
Ο John W. Travis (2004, 3η έκδοση), γράφει ότι η ευεξία δεν είναι είναι προορισμός για να φθάσουμε σε ένα τέλος αλλά μια διεργασία ταξιδιού επιλογή καθημερινή και πρόληψη για να παραμείνουμε υγιείς.
>> Η ευεξία είναι το ταξίδι του Καβάφη. “...Πάντα στον νου σου να 'χεις την Ιθάκη...”
Η έννοια της ευεξία περιλαμβάνοντας τον τρόπος ζωής σε όλες τις εκφράσεις και είναι μεγαλύτερη από την έννοια της υγείας.
Ο χώρος μέσα στον οποίο ζούμε είναι γεμάτος ενέργεια (Τσι), που σε ορισμένες περιοχές παίρνει πιο πυκνή μορφή (Γιν), και σε άλλες λιγότερο πυκνή μορφή (Γιανγκ). Οι σχέσεις μεταξύ των «υλικών» συστατικών καθορίζονται από τις αλληλεπιδράσεις των δυνάμεων που εναλλάσσονται στον χώρο προς όλες τις κατευθύνσεις, με μια ακριβή σειρά, που στην κλίμακα του χρόνου, παραμένουν αμετάβλητες.
Τοποθετημένο στο χώρο και τον χρόνο, ο άνθρωπος υπόκειται συνεχώς στα ενεργειακά πεδία που συνεχώς ρέουν, επηρεάζοντας σε όλη την ζωή του συνεχώς και ρυθμικά.
Πολύπλοκη και με απειροελάχιστες πιθανότητες δημιουργίας και εξέλιξης της σωματοδομής από φυσικής και ψυχικής άποψης ο ανθρώπινος οργανισμός, αντιπροσωπεύει το μοναδικό θαύμα της φύσης για το οποίο χιλιάδες χρόνια ο ίδιος ο άνθρωπος προσπαθεί να μάθει τους μηχανισμούς της ύπαρξή και επιβίωσης του.
Προγραμματισμένος να επιβιώνει 100 με 120 χρόνια, ο άνθρωπος συνήθως πεθαίνει πολύ νωρίτερα αφού προηγουμένως ο ενεργειακός σκελετός – μεταβολισμός και το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι καταπονημένα, πέρα από το όριο ανοχής.
Όταν εμφανίζονται στο φυσικό μας σώμα, μια κλινική συμπτωματολογία με τη μορφή μιας χρόνιας ασθένειας, όπως τις ξέρουμε από τη δυτική ιατρική, είμαστε ήδη σε προχωρημένο στάδιο διαταραχών, υποτροπών, δύσκολα αναστρέψιμη και μόνο μερικής ανάρρωσης.
Οι παράγοντες υλικοί ή ψυχολογικοί που προκαλούν ενεργειακές (μεταβολικές σύμφωνα με την κλασική ιατρική) διαταραχές μπορεί να είναι εξωγενείς ή περιβαλλοντολογικοί, ενδογενείς ή κληρονομικοί αλλά στην πλειονότητα των ασθενειών είναι συνδυασμός και των δυο παραγόντων και η δράση τους στον οργανισμό μας μπορεί να είναι ξαφνική οξεία, ή χρόνια.
Αυτοί οι παράγοντες έχουν μια συγκεκριμένη πορεία και εξέλιξη και μια συμπτωματολογία ανάλογη από τον επιτιθέμενο παράγοντα.
Σύμφωνα με την Κινέζικη ιατρική σκέψη, ασθένεια δεν σημαίνει επίθεση στον ενεργειακό σκελετό – μεταβολισμό, αλλά αδυναμία του ενεργειακού σκελετού – μεταβολισμού και ανοσοποιητικού συστήματος η οποία “προσκαλεί” την όποια επίθεση ενός τοξικού παράγοντα.
Όσο διάστημα το ενεργειακό επίπεδο – μεταβολισμού και ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού μας κληρονομική και επίκτητη, είναι θωρακισμένο οι τοξικοί παράγοντες του περιβάλλοντος μέσα στο οποία ζούμε δεν θα είναι ικανοί να εμφανίζουν ασθένειες.
H ευαισθησία της επίκτητης προστασίας του οργανισμού μας για μια ασθένεια εμφανίζεται όταν δημιουργείται μια “ρωγμή” στο ενεργειακό σύστημα προστασίας ανεξάρτητα της κινέζικης ή κλασικής ιατρικής ορολογίας, η οποία αρχικά είναι περιορισμένη στον οργανισμό μας και για αυτόν τον λόγο ο δρόμος εισόδου και διάδοσης στο σώμα γίνεται πάντα από τον ίδιο μεσημβρινό.
Η βασική αιτιολογία της ευαισθησίας της επίκτητης προστασίας του οργανισμού συνήθως οφείλεται σε μια μη ισορροπημένη διατροφή όχι μόνο υλική αλλά και πνευματική, σε μια ακατάλληλη αναπνοή και σε μια παθολογική έκθεση του
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ
Η Κινέζικη ιατρική είναι στην βάση της προληπτική ιατρική με αποτέλεσμα η ενίσχυση του ενεργειακού σκελετού – μεταβολισμού πρέπει να είναι συνεχής ώστε να επιδιορθώνονται οι συνεχείς "μικρορωγμές" που δημιουργούνται συνεχώς στον οργανισμό μας.
Με τον βελονισμό δίνεται η δυνατότητα στον οργανισμό να φέρει εις πέρας το ιαματικό του έργο πριν οι παθολογικές αλλοιώσεις δομών (ιστών και οργάνων) προχωρήσουν σε μη αναστρέψιμο στάδιο.
Στοχεύει στην θεραπεία λειτουργικών αναστρέψιμων παθήσεων, με αποτέλεσμα την εσωτερική ισορροπία και την αυτοοργάνωση του οργανισμού.
Η κάθε ασθένεια και συμφωνά με τον Ιπποκράτη, δεν παρουσιάζεται ξαφνικά, αλλά συσσωρεύεται (δημιουργείται) βαθμιαία και εκδηλώνεται (ξεσπά) απότομα.
Τέλος, δεν επιχειρεί ποτέ να διορθώσει με τεχνικό τρόπο τα οποιαδήποτε ‘ευ-κακώς κείμενα’ του ασθενούς, σεβόμενος πάντα το primum non nocere (καταρχήν μην βλάπτεις).
Στην θεραπεία περιλαμβάνονται θεραπευτικά πρωτόκολλα βελτίωσης του ενεργειακού σκελετού – μεταβολισμού για την ισορροπία της συνολικής κατάσταση του οργανισμού.