Ινομυαλγία & βελονισμός

ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑ & ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

15 Φεβρουαρίου 2016 
ΝΕΑ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ

Συμπεράσματα:

Η θεραπεία με βελονισμό στην πρωτοβάθμια φροντίδα σε ασθενείς με ινομυαλγία αποδείχθηκε αποτελεσματική όσον αφορά την ανακούφιση από τον πόνο, σε σύγκριση με θεραπεία με εικονικό φάρμακο. Το αποτέλεσμα παρέμεινε επί 1 έτος (μετά απαιτείται επανάληψη της θεραπείας) και οι παρενέργειές της ήταν ήπιες και σπάνιες.

Επομένως, συνιστάται η χρήση της εξατομικευμένης θεραπείας με βελονισμό σε ασθενείς με ινομυαλγία.

Μπορεί να εφαρμοστεί παράλληλα με οποιαδήποτε άλλη φυσιοθεραπευτική η φαρμακευτική αγωγή.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ

Η θεραπείας της Δυτικής ιατρικής χρησιμοποιεί συμπωματική θεραπεία: ναρκωτικά αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και αντικαταθλιπτικά.
Προτείνεται επίσης η πρακτική των σωματικών ασκήσεων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της βράχυνση των μυών για την ανακούφιση του μυϊκού τόνου.

Ο βελονισμός μπορεί να αποδειχθεί ένα μεγάλο θεραπευτικό εργαλείο για την αυτή την ασθένεια.

Τα θετικά αποτελέσματα του και για θετικά αποτελέσματα εννοούμε, την εξαφάνιση των συμπτωμάτων ή μία σημαντική μείωση αυτών, με σημαντική βελτίωση της ποιότητα της ζωής του ασθενούς, είναι της τάξης των 70% των περιπτώσεων.

Η Κινέζικη Ιατρική, δεν προσδιορίζει ένα, αλλά περισσότερα παθολογικά σύνολα ασθενειών που αντιστοιχούν στην ασθένεια που ορίζουμε ως ινομυαλγία.

Τα παθολογικά αυτά σύνολα ασθενειών, το μόνο κοινό παρονομαστή που παρουσιάζουν είναι η παρουσία των συστημικών εντοπισμένων πόνων στους μύες και τους τένοντες του σώματος.

Η ακριβής διαφορική διάγνωση των διαφόρων αυτών κλινικών εικόνων βασίζεται στην συγκεκριμένη εκτίμηση της ιδιοσυγκρασίας του ασθενούς και την παθολογική ενεργειακή ισορροπίας του και είναι η προϋπόθεση για την αποτελεσματική θεραπεία αυτής της ασθένειας.

Η βιολογική ιατρική ορίζει την ινομυαλγία ως χρόνιο ρευματικό νόσημα με τάση συσσώρευσης στους εξω-αρθρικούς ιστούς, που δεν προκαλούν αλλοίωση των εργαστηριακών δοκιμών και δεν προκαλεί τραυματισμό των ιστών ανιχνεύσιμη ακτινολογικά ή βιοχημικά.

Επίσης και η Κινέζικη ιατρική θεωρεί την νόσο της ινομυαλγίας ως οξύ ρευματικό νόσημα, του οποίου η ιδιαιτερότητα είναι η κλίμα- μετεωρολογική εξάρτηση.
Στη συνέχεια, στους εξωτερικούς αυτούς παράγοντες που εκπροσωπούνται από το παθογόνα κλίμα (αέρας υγρασία, κρύο), προσθέτονται και άλλοι όπως η εσωτερική υγρασία, το συναισθηματικό στρες, η εξασθένιση της λειτουργικής δραστηριότητας διαφόρων οργάνων που προκαλείται κυρίως από την υπερβολική σωματική εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η μετάβαση από την οξεία στην χρόνια φάση της νόσου χαρακτηρίζεται από την συνδυασμένη δράση υπερβολής των παθογόνων παραγόντων από και από την έλλειψη της κατάλληλης ενέργειας. 

Είναι μια παθολογία δύσκολη, τόσο για τη διάγνωση, (τρία έως πέντε χρόνια για μια ακριβή διάγνωση), όσο και για την θεραπεία. Η ινομυαλγία έχει μια ιδιαίτερη κλινική εικόνα. Όπως λέει το όνομά της, εμφανίζει χρόνιους, διάχυτους, βασανιστικούς, επίμονους και καθημερινούς μυϊκούς πόνους και επηρεάζει το 1% - 5% του παγκοσμίου πληθυσμού.

Στην πραγματικότητα ο μυϊκός πόνος είναι το κυρίαρχο στοιχείο, το οποίο συνοδεύεται με διάφορες άλλες διαταραχές:

• αϋπνία,
• χρόνια κόπωση,
• ευερέθιστο έντερο,
• παραισθησία μυών, αιμωδίες άκρων,
• κράμπες,
• πρωινή δυσκαμψία,
• άγχος, κατάθλιψη, διαταραχές συγκέντρωσης,
• νευραλγία προσώπου,
• πόνος στο στήθος,
• πονοκέφαλοι ή ημικρανία,
• κρίσεις πανικού,
• φαινόμενο Raynald,
• σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Ο πόνος μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε ομάδα μυών στο σώμα, συχνά αλλάζοντας τη θέση εμφάνισης τους και αυτό που είναι το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι οι ασθενείς δεν ανακουφίζονται με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Επειδή αυτή είναι μια χρόνια διαταραχή, επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα της ζωής των πασχόντων.
Με δεδομένη τη μεγάλη ποικιλία των συμπτωμάτων, συχνά ο ασθενής αρχίζει ένα μακρύ οδοιπορικό μέσα από διάφορες ιατρικές ειδικότητες: ορθοπεδικός, ρευματολόγος, νευρολόγος, χωρίς όμως να μπορεί να βρει μια πραγματική λύση θεραπείας ή τουλάχιστον μιας ανακουφιστικής υποστήριξης.
Επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες, σε αναλογία 9:1 γυναίκες προς άνδρες.

ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

Οι αιτίες παραμένουν ασαφείς. Η σύγχρονη επιστημονική έρευνα ανιχνεύει τις αιτίες των συμπτωμάτων της νόσου ως μεταβολές στην παραγωγή συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών, ιδιαίτερα της ουσίας Ρ, της σεροτονίνης και της τρυπτοφάνης. Πιθανός αυτές οι ποσοτικές μεταβολές μπορούν να δικαιολογήσουν την διαταραχή του ύπνου και τις καταθλιπτικές καταστάσεις.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ

Για τη διάγνωση της ινομυαλγίας, κυρίαρχη θέση έχει το ιστορικό και η κλινική εξέταση και όχι οι εργαστηριακές εξετάσεις.
Τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη διάγνωση της ινομυαλγίας έχουν οριστεί από το Αμερικανικό Κολέγιο της Επιτροπής Ρευματολογίας το 1990:

• Ιστορικό διάχυτου πόνου (στο σώμα και τα τέσσερα άκρα) διάρκειας τουλάχιστον τριών μηνών
• Ευαισθησία στην ψηλάφηση σε τουλάχιστον 11 από τα 18 σημεία ευαισθησίας (εικόνα)