Η φυσική μέθοδος ίασις

Η ΦΥΣΙΚH ΜEΘΟΔΟΣ IΑΣΙΣ

Θεραπεία ή Ίαση; 

«Πρέπει να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να σταθεί τυχερός»
James Alfred Van Allen (1914 – 2006)

Με τον βελονισμό δίνεται η δυνατότητα στον οργανισμό να φέρει εις πέρας το ιαματικό του έργο πριν οι παθολογικές αλλοιώσεις δομών (ιστών και οργάνων) προχωρήσουν σε μη αναστρέψιμο στάδιο.

Θεραπεύει και την αιτία και τα συμπτώματα της ασθένειας.

Τότε επιτυγχάνεται ίαση, αποκλειστικό προνόμιο της έμφυτης βιολογικής διεργασίας του οργανισμού.

Ο βελονισμός δεν παρουσιάζει τα μειονεκτήματα της δυτικής ιατρικής όπου ο κάθε επιστήμονας κατέχει ένα πολύ μικρό τμήμα της θεαματικής συσσώρευση της γνώσης με αποτέλεσμα, οι ιατροί των διαφόρων ειδικοτήτων να χάνουν όλο και περισσότερο τις δυνατότητες και γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ τους.
Στη σύγχρονη κοινωνία, παρατηρείται διαρκώς και συχνότερα εξασθένιση της σχέσης ιατρού – ασθενή με ταυτόχρονη έλλειψη θεραπευτικού διαλόγου (Luppan-Plozza).

Αυτό αποτελεί έναν από τους λόγους επιτυχίας της εναλλακτικής ιατρικής, όπου οι εναλλακτικοί ιατροί αφιερώνουν περισσότερο χρόνο όχι μόνο συζητώντας (επικοινωνιακό αποτέλεσμα: 7%) με τους ασθενείς για τα προβλήματα και τους φόβους τους, προσπαθώντας να ανακαλύψουν το μυστήριο που περιβάλει τις αρρώστιες, αλλά ταυτόχρονα παρακολουθούν και τον τρόπο που λέγονται οι λέξεις και τη γλώσσα του σώματος (επικοινωνιακό αποτέλεσμα: 93%). Αναζητούν μη λεκτικά μηνύματα τα οποία έχουν αυξημένη βαρύτητα και κρίνονται σοβαρότερα από αυτά που λέγονται.
Επίσης μην ξεχνάμε ότι οι θάνατοι προερχόμενοι από φάρμακα είναι συχνότεροι και αυτών που προέρχονται από αυτοκινητιστικά ατυχήματα, ενώ σύμφωνα με το περιοδικό "British Medical Journal" (BMJ), τα ιατρικά λάθη κατά τον Dr. Martin Makary του Johns Hopkins University είναι η τρίτη αιτία ή το 10% των θανάτων στις ΗΠΑ, κάθε χρόνο, μετά την καρδιοπάθεια και τον καρκίνο.

Η εφαρμογή του βελονισμού δεν αποτελεί εμπόδιο στην τυχόν φαρμακευτική ή επεμβατική αγωγή αντίθετα μπορεί να ενισχύσει τις άλλες δυτικές θεραπείες.

Στοχεύει στην θεραπεία λειτουργικών αναστρέψιμων παθήσεων, με αποτέλεσμα την εσωτερική ισορροπία και την αυτοοργάνωση κάθε ζώντος οργανισμού. Μιας πάθησης που δεν παρουσιάζεται ξαφνικά, αλλά συσσωρεύεται (δημιουργείται) βαθμιαία και εκδηλώνεται (ξεσπά) απότομα (Ιπποκράτης).
Τέλος, δεν επιχειρεί ποτέ να διορθώσει με τεχνικό τρόπο τα οποιαδήποτε ‘ευ-κακώς κείμενα’ του ασθενούς, σεβόμενος πάντα το primum non nocere (καταρχήν μην βλάπτεις.

 Ο ιατρικός βελονισμός δεν αποκλείει, αλλά αναγνωρίζει, συνεργάζεται και συμπληρώνει την κλασική ιατρική και φυσικά βασίζεται και στις κλινικό – βιοχημικές εργαστηριακές εξετάσεις.