Ενδομητρίωση, πόνος, υπογονιμότητα & βελονισμός

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ, ΠΟΝΟΣ, ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ & ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

Ο όρος ενδομητρίωση αν και παραπέμπει σε παθολογία “εντός της μήτρας”, δεν ισχύει, καθώς η ενδομητρίωση είναι η δημιουργία ενδομητρίου ιστού και εκτός της μήτρας.
Η ενδομητρίωση παρουσιάζει πολλές διαβαθμίσεις κλινικής εικόνας η οποία εξαρτάται απο το πόσο εκτεταμένη είναι, ποσά όργανα έχει προσβάλει και πόσο καιρό έχει δράσει μέσα στο σώμα.

Όσο πιο διάχυτη είναι η νόσος, τόσο αυξάνεται η έκταση, το βάθος και ο αριθμός των οργάνων που μπορεί να προσβάλει.

Η ενδομητρίωση παραμένει ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα για τον γυναικολόγο είτε παρουσιάζεται σαν άλγος ελάσσονος πυέλου (κυκλικό ή χρόνιο) είτε σαν υπογονιμότητα.

ΠΟΝΟΣ

Ο πόνος στην ασθενή με ενδομητρίωση προκαλείται από διάφορους παράγοντες, η συμβολή των οποίων μπορεί να είναι μεμονωμένη ή συνδυαστικοί όπως φλεγμονή, αύξηση προσταγλανδίνων (ουσίες που προκαλούν πόνο), συμφύσεις που προκαλούν ανατομικές διαταραχές που όσο αυξάνονται παραμορφώνουν την ανατομία και την φυσιολογία των έσω γεννητικών οργάνων της πυέλου, ενδομητριωτικές συμφύσεις στον γειτονικό νευρικό σύστημα (η γυναίκα με ενδομητρίωση που πάσχει με ισχιαλγία για παράδειγμα, είναι αποτέλεσμα των συμφύσεων του ενδομητρίου επί του ισχιακού νεύρου).

Ο βελονισμός και η βοτανοθεραπεία μπορεί να δώσει λύσεις σε πολλές αιτιοπαθολογίες όπως:

• στην μείωση της φλεγμονής,
• στην διακοπή του καταρράκτη των προσταγλανδινών,
• στην αύξηση της ροής του αίματος σε περιοχές με συμφύσεις με την παροχή των κατάλληλων βιοχημικών αντιδράσεων οι οποίες βελτιώνουν την επούλωση όπως τα ιστικά μακροφάγα δηλαδή μόνιμα καθηλωμένα κύτταρα στους ιστούς, με ικανότητα φαγοκυττάρωσης με αποτέλεσμα μείωση των συμφύσεων.

Ο βελονισμός όπως και τα βότανα δεν μπορούν να εξαλείψουν τις συμφύσεις, αλλά μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου.
Αν υπάρχει πόνος πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου, ή πόνος κατά τη συνουσία, ή πόνος με την ωορρηξία, πόνος στη μέση του κύκλου, και αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου με την έμμηνο ρύση, είναι ενδείξεις αυξημένης πιθανότητας για ενδομητρίωση.
Πριν την λαπαροσκόπηση (για παράδειγμα, αν υπάρχει μια περίοδος αναμονής 3 μηνών για την χειρουργική θεραπεία), μπορούμε με ασφάλεια να εφαρμόσουμε την συνδυαστική θεραπεία του βελονισμού και βοτανόθεραπειας για να βοηθήσει στη μείωση του πόνου.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο πόνος βελτιώνεται μετά την λαπαροσκόπηση. Υπάρχουν περιπτώσεις, ωστόσο, που ο πόνος επιμένει.

Αυτή είναι η κλινική κατάσταση που η χρήση του βελονισμού και βοτάνων έχει την πλέον κατάλληλη ένδειξη.

Τα αναλγητικά φάρμακα θα μειώσουν τον πόνο, και την πρόληψη της εκ νέου ανάπτυξης της ενδομητρίωσης, έχουν όμως μια αρνητική δράση στην διαδικασία της εγκυμοσύνη, μέσω της μείωσης, των επίπεδων των οιστρογόνων η οποία, με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καρδιακή λειτουργία, την λειτουργία του εγκεφάλου, καθώς και την πυκνότητα των οστών.

Ο βελονισμός και τα βότανα δεν έχουν αυτές τις παρενέργειες ενώ ταυτόχρονα προάγουν μια εγκυμοσύνη.

ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ

Η ενδομητρίωση προκαλεί στειρότητα για διάφορους λόγους:

• βλάβη στις σάλπιγγες που εμποδίζουν την γονιμοποίηση των ωαρίων,
• παρουσία φλεγμονωδών πρωτεΐνών στην κοιλότητα της μήτρας οι οποίες εμποδίζουν την εμφύτευση,
• πιθανές πρόσθετες αυτοάνοσες διαταραχές που μπορούν να συμβάλλουν στην υπογονιμότητα.

Ακόμη και ο καλύτερη έκβαση μίας λαπαροσκοπικής πράξης δεν μπορεί να θεραπεύσει πάντα την ενδομητρίωση.

Οι παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του χειρουργικού αποτελέσματος είναι, η διάρκεια της δραστηριότητας της νόσου στον οργανισμό, η έκταση της νόσου και τέλος, προηγούμενες ανεπιτυχείς χειρουργικές προσπάθειες. Η υποτροπής της νόσου ταλαιπωρεί τις ασθενείς παγκοσμίως.
Εδώ πρέπει να τονιστεί η αξία του πρώτου χειρουργείου καθώς τότε το εγχειρητικό πεδίο είναι κατά το δυνατόν καθαρότερο και ελεύθερο των πολλαπλών συμφύσεων που οδηγούν στη έκφραση « παγωμένη πύελος».
Η χειρουργική θεραπεία πρέπει να γίνεται μόνον από εξειδικευμένες ομάδες σε οργανωμένα κέντρα.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ 

Ο βελονισμός και ειδικά η  βοτανοθεραπεία μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση του περιβάλλοντος της μήτρας, και να συμβάλει στην αύξηση της εγκυμοσύνης και της γέννησης ζώντος μωρού.